«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα..»

του Γιάννη Καλαϊτζή από την "Ελευθεροτυπία"

του Σπύρου Κουζινόπουλου

«Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουν ίσως κάποιο θαύμα», για να θυμηθούμε το στίχο του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη. Που ταιριάζει «κουτί» στα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στη χώρα. Με δύο άβουλους πολιτικούς αρχηγούς, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά, να κινδυνεύουν να καταστούν μοιραίοι όχι απλώς για την παράταξή τους, αλλά για την Ελλάδα και το λαό της. Κι αντί να εργάζονται για κάποιο «θαύμα» που θα σώσει στο χείλος του γκρεμού την πατρίδα από την άτακτη χρεοκοπία, το χάος και τη διάλυση, κοιτάζουν πως θα κερδίσουν ο πρώτος πολιτικό χρόνο και ο δεύτερος μικροκομματικά οφέλη.

Όλα αυτά, την ώρα που οι συμπατριώτες μας, ιδιαίτερα τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι στρατιές των ανέργων, των αδύναμων, των απελπισμένων, βουλιάζουν καθημερινά και περισσότερο στην ανέχεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Παρακολουθούμε αποσβολωμένοι έναν πρωθυπουργού, ο οποίος αφού πέτυχε την υφαρπαγή της ψήφου των βουλευτών του κόμματός του, αφήνοντας να υπονοηθεί ότι θα παραιτηθεί από την αρχηγία, προσπαθεί τώρα να κερδίσει χρόνο με κινήσεις τακτικής, χωρίς να βγαίνει ανοιχτά να πει τη λέξη «παραιτούμαι», όπως όλοι περιμένουν. Κι αντί να βρει το θάρρος να εγκαταλείψει τον πρωθυπουργικό θώκο έτσι που τα έκανε μούσκεμα με την εξαγγελία του χαοτικού δημοψηφίσματος, επιδιώκει να μαγειρέψει μία κυβέρνηση «προθύμων».

Αποσβολωμένοι όμως βλέπουμε και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να έχει στυλώσει τα πόδια στο αίτημα για εδώ και τώρα εκλογές, ενώ βλέπει ότι δεν περπατάει και είναι εκ των πραγμάτων ανέφικτη η  πρότασή του για κυβέρνηση τεχνοκρατών με διάρκεια ζωής ολίγων εβδομάδων.

Βέβαια, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η άμεση προσφυγή στις κάλπες μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα 3-4 εβδομάδων, αποτελεί ίσως την καλύτερη λύση, χωρίς φυσικά να γνωρίζουμε ότι με την καθυστέρηση που θα υπάρξει, θα μας δοθεί η περιβόητη πλέον 6η δόση αλλά και αν θα ισχύσει το νέο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.  

Σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικής Κοινωνιολογίας του ΑΠΘ, Ζήση Παπαδημητρίου, οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, βάζοντας σε νέες περιπέτειες τον ελληνικό λαό. «Τα φαινόμενα διάλυσης στον κυβερνητικό χώρο συνοδεύονται από συνθηματολογίες και ανέξοδες κορόνες της αντιπολίτευσης, ενώ ο λαός βιώνει το αδιέξοδο, ανήμπορος προς στιγμή ν' αντιδράσει, αφού δεν φαίνεται ακόμα στο στερέωμα εκείνο το δυναμικό που θα μπορούσε να καθοδηγήσει τον αυθορμητισμό των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στο ισχύον πολιτικοκοινωνικό σύστημα».

Για τον κ. Παπαδημητρίου μεγάλη ευθύνη έχει σήμερα και η ελληνική διανόηση. «Είναι κρίμα», λέει, «που στις δύσκολες αυτές στιγμές αντί να παίζει σημαντικό ρόλο ανοίγοντας τα θέματα της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης, λειτουργεί ως προγεφύρωμα εξελίξεων που οδηγούν τη χώρα σε νέες περιπέτειες».

«Οσοι προσπαθούν να σώσουν το σύστημα, δεν σώζεται, μόνο χάνουν το κύρος τους στα μάτια των απλών ανθρώπων» υποστηρίζει.

Οσο για το μέλλον; Πιστεύει ότι εάν δεν λυθούν εγκαίρως τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, η κατάσταση «θα ξεφύγει τελείως από τον έλεγχο των κομμάτων και η κοινωνία θα αντιδρά αυθόρμητα και συναισθηματικά, γεγονός που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη συνοχή της κοινωνίας». Κι αυτό, εκτιμά, μπορεί να οδηγήσει «σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις με κίνδυνο τη διάλυση της χώρας».