Τιμή στην Εθνική Ανίσταση και τους αγωνιστές της από το Δήμο Θεσσαλονίκης

Και πρόταση για την απάλειψη ονομάτων συνεργατών των κατακτητών

Έφιππο τμήμα του ΕΛΑΣ στην παραλιακή λεωφόρο Νίκης

Στη μεθεπόμενη συνεδρίασή του, τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου, το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιήσει ειδική εκδήλωση τιμής για τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, με την ευκαιρία της 25^ης Νοεμβρίου (ημερομηνία ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου το 1942) η οποία έχει καθιερωθεί ως Ημέρα εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης από τη Βουλή των Ελλήνων. 

Με την ευκαιρία της εκδήλωσης, ο επικεφαλής της παράταξης "Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη", Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, με επιστολή του προς το δήμαρχο κ. Μπουητάρη και τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ. Αβραμόπουλο, ζήτησε στην εκδήλωση αυτή να αποδοθεί ο οφειλόμενος φόρος τιμής στους επιζώντεςαγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και στις αντιστασιακές τους οργανώσεις (ΠΕΑΕΑ, ΠΟΑΕΑ, ΠΣΕΑΕΑ). Καθώς την ημέρα απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκηςαπό τα στρατεύματα κατοχής, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν διασώσει ζωτικές υποδομές της πόλης, καθώς οι Ναζί είχαν ανατινάξει εγκαταστάσεις στο λιμάνι και παγιδεύσει με εκρηκτικά το  υδραγωγείο της πόλης (στην περιοχή της Παναγίας Φανερωμένης) και την Ηλεκτρική Εταιρία (στην οδό Αγίου Δημητρίου).

Ο στρατηγός Ευριπίδης Μπακιρτζής, στρατιωτικός αρηγός
της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ

Ο κ. Μηταφίδης πρότεινε επίσης:

Α) να αποδοθούν σε δρόμους της πόλης μας τα ονόματα του επικεφαλής των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στρατηγού Ευριπίδη Μπακιρτζή και του αντιστασιακού μητροπολίτη Κοζάνης Ιωακείμ, ο οποίος διαπραγματεύθηκε την παράδοση των ναζιστικών στρατευμάτων και των δωσίλογων συνεργατών τους, προκειμένου να αποφευχθούν άσκοπες καταστροφές και απώλειες αμάχων.

Β) να απαλειφθούν από δρόμους της πόλης τα ονόματα:

1. του διορισμένου από τη δικτατορία της 4^ης Αυγούστου και εν συνεχεία κατοχικού «δημάρχου» Κωνσταντίνου Μερκουρίου ο οποίος

-μαζί με το μητροπολίτη Γεννάδιο και τον καθηγητή Π. Βιζουκίδη παρέδωσαν τα κλειδιά της πόλης στα ναζιστικά στρατεύματα

-την επομένη της κατάληψης της πόλης, 10-4-1941, με προκήρυξή του κάλεσε το λαό της Θεσσαλονίκης να καθίσει στα αβγά του ως «υπέρτατον πατριωτικόν καθήκον», αφού «ο στρατός της Γερμανίας από της πρώτης στιγμής της εισόδου του εις την πόλιν  ετήρησεν έναντι ημών στάσιν  γενναιόφρονα και ιπποτικήν» και «ουδέν έχει να φοβηθή τιθέμενος υπό την προστασίαν ενός έθνους γενναίου και ευγενούς. Η τιμή του, η ζωή του και η περιουσία του θα είναι πλήρως εξησφαλισμένη»(!)

-το Δεκέμβριο  του 1942 όχι μόνο δεν προέβαλε καμία αντίρρηση στην (υπό τις ευλογίες των Ναζί) απόφαση των ελληνικών αρχών να ισοπεδωθεί το εβραϊκό νεκροταφείο, αλλά έστειλε συνεργεία του δήμου να ξηλώσουν τις ταφόπλακες και να τις χρησιμοποιήσουν για...επιστρώσεις πεζοδρομίων(!)

2. του επίσης κατοχικού δημάρχου Γεωργίου Σερεμέτη, που στις 26 Μαρτίου 1943-μία βδομάδα μετά την πρώτη αποστολή 2.400 συμπολιτών μας στα κρεματόρια του Άουσβιτς- εισηγήθηκε στο Δ.Σ. «την μετονομασίαν των οδών της πόλεως των φερουσών ισραηλιτικά ονόματα».

3. του συνταγματάρχη-κατοχικού Γενικού Επιθεωρητή Νομαρχιών Μακεδονίας και Φρούραρχου Θεσσαλονίκης Αθανάσιου Χρυσοχόου, υποστηριχτή των Ταγμάτων Ασφαλείας, μάρτυρα υπεράσπισης του καταδικασμένου σε θάνατο αρχιεγκληματία Μαξ Μέρτεν. Το όνομά του έδωσε σε δρόμο της πόλης το διορισμένο από τη Χούντα Δημοτικό Συμβούλιο (29-1-1971).