Οι διώξεις πάνε στα...σκουπίδια και με τον νόμο

Με νόμο μπαίνει τέλος στη «βιομηχανία» ποινικών διώξεων για τους κατοίκους των δυτικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης που ταλαιπωρούνταν από χρόνια και σύρονταν κατηγορούμενοι στα δικαστήρια επειδή συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην κατασκευή του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ), στην Ευκαρπία.

Πολλοί από αυτούς βρέθηκαν, μάλιστα, στο εδώλιο απλώς και μόνο επειδή η αστυνομία κατέγραψε τους αριθμούς κυκλοφορίας των σταθμευμένων ΙΧ αυτοκινήτων τους.

Με το άρθρο 8 του ν. 4411/2016, που δημοσιεύτηκε στις 3/8/2016, εξαλείφθηκε το αξιόποινο και έπαυσε η δίωξη των πράξεων που τελέστηκαν μέχρι και τις 31/3/2016 και ειδικότερα των πλημμελημάτων που επισείουν ποινή φυλάκισης μέχρι δύο έτη ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές.

Σύμφωνα με το νομοθέτημα, πάντως, στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος υποπέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα σε οποιαδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η ποινική δίωξη εναντίον του που έπαυσε και δεν υπολογίζεται στον χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο χρόνος που πέρασε από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.

«Αποσυμφόρηση»

«Σκοπός αυτής της διάταξης, όπως έχει γίνει ξανά και στο παρελθόν, είναι η αποσυμφόρηση των ποινικών δικαστηρίων. Βέβαια, αυτό θυμίζει τον “πίθο των Δαναΐδων”, γιατί πραγματικά αδειάζουν έτσι –πρόσκαιρα- τα πινάκια των ποινικών δικαστηρίων, μετά από λίγο όμως ξαναγεμίζουν από την αρχή», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» ο πρώην πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Θεσσαλονίκης, Μανόλης Λαμτζίδης, που συμμετείχε στην υπερασπιστική ομάδα των κατοίκων.

«Η ριζική αντιμετώπιση θα ήταν αν οι εισαγγελείς, που επεξεργάζονται τις δικογραφίες, όπως αυτές που αφορούσαν το ΣΜΑ Ευκαρπίας, αντί να ασκήσουν σωρηδόν ποινικές διώξεις, έθεταν τις δικογραφίες από την αρχή οριστικά και χωρίς “αν”και “όταν”, στο αρχείο», εξηγεί.

Σε όλες τις ποινικές δίκες που γίνονται κατά των κατοίκων της Νέας Ευκαρπίας η κατηγορία είναι «από κοινού» άσκηση παράνομης βίας, η οποία προβλέπεται και τιμωρείται από τη διάταξη του άρθρου 330 του Ποινικού Κώδικα:

«Οποιος χρησιμοποιώντας σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του…».

Και όλα τα κατηγορητήρια αποδίδουν στους κατηγορούμενους κατοίκους της Νέας Ευκαρπίας και εν γένει της Δυτικής Θεσσαλονίκης την τέλεση πράξεων παράνομης βίας για το διάστημα μέχρι το 2012. Επομένως, όλες οι υποθέσεις είτε εισάγονται για πρώτη φορά στο ακροατήριο είτε από αναβολή μπαίνουν στο αρχείο, εκτός αν συμβεί μέσα σε δύο χρόνια ο κατηγορούμενος να κατηγορηθεί για κάτι άλλο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, πάντως, οι δικογραφίες που αφορούν τις συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα. Ετσι κι αλλιώς, αυτή η «βιομηχανία ποινικών διώξεων έπρεπε να σταματήσει γιατί δεν είχε κανένα νόημα», ξεκαθαρίζει ο κ. Λαμτζίδης.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών