Πόση άλλη βαρβαρότητα;

«Η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, σωματείων και φορέων της πόλης μας και πανελλαδικά στους πρόσφυγες, αποτελεί χαστούκι στο φασισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία», τονίζει σε άρθρο της η επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Ντίνα Μώραλη. Και προσθέτει ότι κανένας δεν μπορεί να μείνει απαθής απέναντι στο μακελειό που συνεχίζεται. Απαιτώντας τη γρήγορη μετακίνηση των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας, κατευθείαν στις χώρες προορισμού τους.

Η κ. Μώραλη προτάσσει στο άρθρο της, υπό τον τίτλο «Πόσο  άλλη  βαρβαρότητα;», αποσπάσματα από  ποίημα της  Κενυάτισσας  ποιήτριας  Ουαρσάν Σάιρ που σημείωνε:

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,

εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία

 τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη

 οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους…

αφήνεις την πατρίδα μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις  …….

… πρέπει να καταλάβεις

 ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά…

…κανένας δε σέρνεται κάτω από φράχτες… κανένας  δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων …

… κανένας δε θα το μπορούσε κανένας δε θα το άντεχε κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό για να ακούσει τα:

γυρίστε στην πατρίδα σας μαύροι πρόσφυγες βρομομετανάστες

ζητιάνοι ασύλου που ρουφάτε τη χώρα μας

 αράπηδες με τα χέρια απλωμένα μυρίζετε περίεργα απολίτιστοι

κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε να κάνετε και τη δική μας

πώς δε δίνουμε σημασία στα λόγια, στα άγρια βλέμματα ίσως επειδή …  οι προσβολές είναι πιο εύκολο να καταπιείς από τα χαλίκια από τα κόκαλα από το κομματιασμένο κορμάκι του παιδιού σου.

κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα
εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές
 εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου να συρθείς στην έρημο να κολυμπήσεις ωκεανούς να πνιγείς να σωθείς να πεινάσεις να εκλιπαρήσεις να ξεχάσεις την υπερηφάνεια

 η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική…

Aποσπάσματα  από  ποίημα της  Κενυάτισσας  ποιήτριας  Ουαρσάν Σάιρ. 

2.300 πνιγμοί στη Μεσόγειο σε ένα μόνο καλοκαίρι.  Νεκρά παιδιά.  Νεκροί άνθρωποι.

 Αποτροπιασμός, αγανάκτηση,  θλίψη.  Κανένας δεν μπορεί να μείνει απαθής απέναντι στο μακελειό που συνεχίζεται.
Η προσφυγιά  είναι  ένα  ιμπεριαλιστικό έγκλημα  με  χιλιάδες  θύματα  ξεριζωμένους    πρόσφυγες.,  έχει  τη  σφραγίδα  της  ΕΕ  και  του  ΝΑΤΟ  και  όλων  των  δυνάμεων  που  τους στηρίζουν.
 Έβγαλαν τα όπλα στις χώρες  καταγωγής  των  προσφύγων,  δεν  διστάζουν  να  χύσουν  άφθονο αίμα προκειμένου  να  πετύχουν τους  οικονομικούς  στόχους  τους:  όλο και μεγαλύτερα  κέρδη στα μονοπώλια και στις πολυεθνικές. Δημιουργούν  στρατιές  ανθρώπινων  ψυχών  που  περιπλανιόνται  μερόνυχτα, ξεριζωμένοι  από τις  πατρίδες τους  και  πνίγονται  στο  Αιγαίο  στα  χέρια των  δουλέμπορων.  Κλείνουν  σύνορα  και  συμμετέχουν  σε  αυτό  και  Ιταλοί  καραμπινιέροι,  όταν  κυβερνήσεις  άλλων  κρατών  τους  καλούν.  Τι  υποκρισία!  Τους  βομβαρδίζουν,  τους  κλείνουν  τα  σύνορα,  και μετά  χύνουν  κροκοδείλια  δάκρυα  για  τα  αθώα  θύματα.  Και  για  όσους  σωθούν  δημιουργούν  εγκαταστάσεις  τύπου  hotspots.  Εκεί  τους  εγκλωβίζουν  και  θα    κάνουν  τη  διαλογή  για  να  εφοδιάσουν  με επιλεγμένο  και  φτηνό  εργατικό  και  επιστημονικό  δυναμικό  τις  πολυεθνικές  τους.  Και  όσοι  δεν  τους  κάνουν,  ξανά  πίσω  στη  φωτιά  και  στο  θάνατο.  Α  και  πριν  από  αυτό  επινόησαν  μια  άλλου  είδους  διαλογή:  ¨η  πόλη  σου  βομβαρδίστηκε  λίγο,  άρα  δεν  είσαι  πρόσφυγας,  είσαι  μετανάστης.  Πίσω¨.      
Φ Τ Α Ν Ε Ι!!! 
Απαιτούμε …

Ø  Γρήγορη μετακίνηση των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας, είτε στα νησιά, κατευθείαν στις χώρες προορισμού τους. Το ζήτημα να λύνεται στις χώρες της πρώτης υποδοχής, όπως είναι η Τουρκία κυρίως, η Ιορδανία, ο Λίβανος.

Ø  Κατάργηση  των  κανονισμών  του Δουβλίνου  της  ΣΕΓΚΕΝ,  και  τη ΦΡΟΝΤΕΞ.

Ø  Να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ σε άλλες χώρες.

Ø  Καμιά συμμετοχή της χώρας μας σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Η  κυβέρνησή  μας  βέβαια  υπέγραψε  τις συμφωνίες  της  ΕΕ  και  του  ΝΑΤΟ  που δημιούργησαν  τα κύματα  των  ξεριζωμένων.

Η  περιοχή  μας  και  όλη  η  γη  μυρίζει  μπαρούτι  και  πόλεμο.  Κανένας  λαός  να  μη  χύσει  το  αίμα  του για  ξένα  προς  την τάξη  του  συμφέροντα.                

 Η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, σωματείων και φορέων της πόλης μας και πανελλαδικά αποτελεί χαστούκι στο φασισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία. Αποτελεί αποστομωτική απάντηση σε όσους εκμεταλλεύονται την κατάσταση για να χύσουν το δηλητήριο τους και να αθωώσουν τις αντιλαϊκές πολιτικές όλων αυτών των χρόνων, αλλά και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.

Για  τη  Λαϊκή  Συσπείρωση…         

Κωνσταντίνα Μώραλη  .