Εκείνο το πρωινό στην πλατεία Ελευθερίας, κάτω από τον καυτό ήλιο, οι ναζιστικές δυνάμεις Κατοχής εξανάγκασαν 9.000 περίπου συμπολίτες μας σε εξευτελιστικά, εξαντλητικά καψόνια.
Με πρόσχημα στις διαμαρτυρίες των εγκάθετων δωσιλογικών αρχών στις πόλης, ότι μόνο Έλληνες χριστιανοί στέλνονταν για καταναγκαστική εργασία, ο προϊστάμενος σύμβουλος στις Στρατιωτικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης, Φρίντριχ Χάινε, διέταξε την απογραφή των ικανών για εργασία αρρένων Εβραίων από 18 ως 45 ετών, ώστε να δουλέψουν σε στρατιωτικά έργα, που είχαν αναλάβει η εταιρεία Μίλλερ και η τεχνική μονάδα του γερμανικού στρατού Todt.
Οι Ναζί έως τον Οκτώβριο του 1942 χρησιμοποίησαν απάνθρωπα 3.000-5.000 άτομα στην κατασκευή δρόμων και στην εξόρυξη μεταλλευμάτων. Σε διάστημα δυόμισι μηνών, ένα σημαντικός αριθμός (3-12%) των ανδρών πέθανε από τις εφιαλτικές συνθήκες εργασίας.
Η Ισραηλιτική Κοινότητα στην απεγνωσμένη προσπάθειά στις να σώσει τους ανθρώπους της, κατέληξε σε συμφωνία με τον αρχιεγκληματία Μαξ Μέρτεν να καταβάλει στη γερμανική διοίκηση ως λύτρα 2 δισεκατομμύρια δραχμές, με τη δικαιολογία να αυξηθούν οι μισθοί, ώστε να προσληφθούν Έλληνες χριστιανοί εργάτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.