Κοινή απαίτηση: Επανακρατικοποίηση των σιδηροδρόμων

Συμφωνούμε απόλυτα με το φίλο από παλιά, καθηγητή Ιστορίας Αντώνη Λιάκο, στην ανάρτηση που έκανε στο διαδίκτυο για την τραγωδία στα Τέμπη, θρηνούμε μαζί με όλο τον ελληνικό λαό για τα θύματα της ανείπωτης συμφοράς και ενώνουμε τη φωνή μας με όλους όσους απαιτούν την επανακρατικοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Γράφει ο Αντ. Λιάκος:

"Πριν από 100 χρόνια ταξίδευε κανείς σε περισσότερα μέρη με το τραίνο, από ότι σήμερα. Το τραίνο στην Ελλάδα δεν πρόλαβε την πρώτη βιομηχανική επανάσταση, η δεύτερη πριμοδότησε το ιδιωτικό αυτοκίνητο και τους αυτοκινητοδρόμους. Η τρίτη εγκατέλειψε το τραίνο, συρρίκνωσε τις γραμμές, ερείπωσε τις υποδομές και την τεχνολογία. 

Λόγια-λόγια για την κλιματική αλλαγή, αλλά εκεί που θα χρειαζόταν το τραίνο, όχι μόνο απαξιώθηκε χωρίς νέες επενδύσεις. Ενας κοινός πόρος, κακοδιοικημένος είναι αλήθεια, θυσιάστηκε από την τρόικα και τα μνημόνια στην εμμονή της ιδιωτικοποίησης. Το έκοψαν κομματάκια και το πούλησαν. Αυτό το τραίνο, σκιά του εαυτού του συνέχισε όμως να είναι γεμάτο με νέα παιδιά, στρατιώτες, φοιτητές, μετανάστες και συνταξιούχους. Κι εγώ με αυτό ταξίδευα συχνά στη Θεσσαλονίκη. 

Η ζωή τους, η ζωή μας,  δεν μετράει όμως.

Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Βεβαίως. Επί Μητσοτάκη συνέβη αυτό, και με υπουργούς ψηφιοποίησης Πιερακάκη και Δημοσίων Έργων επίγονο Καραμανλή. Δεν θα έπρεπε να έχουν παραιτηθεί;   

Και επί ΣΥΡΙΖΑ πουλήθηκε στην Ιταλική τραινοσέ, Δεν ήταν στο πρόγραμμά του αλλά στους εξαναγκασμούς των μνημονίων και της τρόικας. Δεν πρέπει όμως στο πρόγραμμά του να περιλάβει την επανακρατικοποίηση και τις επενδύσεις στο σιδηροδρομικό  δίκτυο; 

Η ευθύνες πάντως έχουν σαφέστατο  ιδεολογικό πρόσημο την ιδιωτικοποίηση,  ή καλύτερα την εκποίηση των κοινών αγαθών και των κοινών υποδομών.   

Τελικά πράγματι υπάρχουν δυο Ελλάδες. Η μία της βιτρίνας, της ωραιοποίησης και της μεγαλαυχίας, και η άλλη αυτή που βλέπουμε, των εκτροχιασμένων και καρβουνιασμένων τραίνων".