Ποιοί δεν θέλουν να ακούγεται το παραμικρό για την Εθνική Αντίσταση και ποιοί βγάζουν "σπυράκια" στο άκουσμα και μόνο του ονόματος των κορυφαίων αντιστασιακών οργανώσεων της Αριστεράς ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, Εθνική Αλληλεγγύη, στις οποίες ήταν ενταγμένη στα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού; Τρία χαρακτηριστικά περιστατικά μαύρης προπαγάνδας και παραπληροφόρησης για την περίοδο εκείνη, παρουσιάζουμε στη συνέχεια.
Ανάλογα περιστατικά παραπληροφόρησης πρέπει να πούμε ότι υπήρξαν πάρα πολλά τα δίσεκτα χρόνια μετά την απελευθέρωση και μέχρι σήμερα, ιδιαίτερα τη μετεμφυλιακή περίοδο, με στόχο πάντοτε την κατασυκοφάντηση του αντιστασιακού και κατ΄ επέκταση του αριστερού κινήματος. Οι ανυπόστατοι ισχυρισμοί ότι τάχα δεν υπήρξε απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης στις 30 Οκτωβρίου 1944, όταν ο ΕΛΑΣ εισήλθε στην πόλη ή τα περιβόητα "μυστικά σύμφωνα" που δήθεν είχε συνάψει ο ΕΛΑΣ άλλοτε με τους Γερμανούς και άλλοτε με τους Βουλγάρους κατακτητές, είναι μερικά από τα επεισόδια στο σίριαλ της παραπληροφόρησης για τα οποία θα αναφερθούμε σε επόμενα σημειώματά μας.
Ας δούμε όμως τρεις ανάλογες περιπτώσεις στις οποίες είχαμε αναφερθεί πριν λίγα χρόνια σε ημερίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, στην Αθήνα:
1.Η εξέγερση της Δράμας τη νύχτα της 28 προς 29 Σεπτεμβρίου 1941:
Επρόκειτο για μία γνήσια ηρωική λαϊκή εξέγερση, που καταπνίγηκε στο αίμα, με 3.000 εκτελεσμένους, η πρώτη μαζική πράξη αντίστασης που σημειώθηκε στην κατεχόμενη από τους ναζί Ευρώπη. Ένας ξεσηκωμός, πρόωρος ίσως, που όμως είχε σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα, καθώς ακύρωσε τα όποια επιχειρήματα της Βουλγαρίας περί εθνικών και πληθυσμιακών δικαιωμάτων στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και αποθάρρυνε εποίκους από τη Βουλγαρία να εγκατασταθούν εκεί και να αλλοιώσουν την πληθυσμιακή της σύνθεση. Κι όμως, εκείνη η εξέγερση συκοφαντήθηκε επί μισό και πλέον αιώνα από πολλές πλευρές, οι συνεργάτες των Βουλγάρων στην κατάπνιξη του ξεσηκωμού, έγιναν μετά την Κατοχή «ήρωες» και βουλευτές στο ελληνικό κοινοβούλιο, ενώ οι αγωνιστές που πήραν μέρος στην εξέγερση και έγραψαν σελίδες εποποιίας στην αντίσταση κατά των Βουλγάρων κατακτητών, κατηγορήθηκαν στο πλαίσιο της πιο άθλιας προπαγάνδας ως … «ΕΑΜοβούλγαροι», «Βουλγαροκομμουνιστές», «πράκτορες της ΟΧΡΑΝΑ» και άλλα παρεμφερή.
2. Η οργάνωση «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»:
Ήταν η πρώτη εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση στην Ελλάδα και όλη την κατεχόμενη από τους Ναζί Ευρώπη. Δημιουργήθηκε στη Θεσσαλονίκη ένα μόλις μήνα μετά την είσοδο και την κατοχή της από τους Γερμανούς κατακτητές, στις 15 Μαίου 1941, με πρωτοβουλία του «Μακεδονικού Γραφείου» του ΚΚΕ, τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από άλλους πολιτικούς χώρους και στρατιωτικό αρχηγό τον συνταγματάρχη Δημήτριο Ψαρρό. Μια οργάνωση η οποία είχε καταφέρει συντριπτικά χτυπήματα κατά των χιτλερικών, με συνεχείς ανατινάξεις στρατιωτικών χώρων των Ναζί, πράξεις δολιοφθοράς και τη δημιουργία τμημάτων στο πανεπιστήμιο, τους εργαζόμενους, τις συνοικίες κλπ. Ενώ η εφημερίδα που είχε εκδώσει με τον ίδιο τίτλο η οργάνωση και μετατράπηκε αργότερα σε όργανο της Παμμακεδονικής Επιτροπής του ΕΑΜ, σκορπούσε επί 3,5 χρόνια το μήνυμα της αντίστασης στην υπόδουλη Μακεδονία. Κι όμως, η υπέροχη αυτή δράση της «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» αποσιωπάται συστηματικά από κάποιους που θέλουν για δικές τους σκοπιμότητες η Αντίσταση άλλοτε να είναι τελείως εξαφανισμένη, άλλοτε να ξεκινάει από την Αθήνα και άλλους που προσπαθούν να «αποδείξουν» με το ζόρι ότι το αντιστασιακό κίνημα στην Ελλάδα εμφανίστηκε δήθεν μετά τον Ιούλιο του 1941 και ύστερα από την επίθεση του Χίτλερ κατά της Ρωσίας.
3. Οι Άγγλοι στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη:
Όπως είναι σε όλους γνωστό, οι ανταρτικές δυνάμεις του ΕΛΑΣ μπήκαν στη Θεσσαλονίκη, μετά από σκληρές και φονικές μάχες γύρω από αυτή στις 30 Οκτωβρίου 1944, ελευθερώνοντάς την. Η σχετική απόφαση είχε ληφθεί από τη διοίκηση της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ, με στρατιωτικό αρχηγό τον στρατηγό Ευριπίδη Μπακιρτζή και καπετάνιο τον Μάρκο Βαφειάδη. Τι έλεγε αυτή; Να μην υπακούσουν στις εντολές της ηγεσίας του ΕΛΑΣ που ήθελε να παραμείνουν οι ανταρτικές δυνάμεις εκτός της πόλης, σε εφαρμογή της συμφωνίας της Καζέρτας. Κι όταν 11 μέρες αργότερα εισήλθε στην πόλη μία μονάδα του Βρετανικού στρατού, η οποία μάλιστα αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από Ινδούς στρατιώτες, επί πολλές ημέρες το ραδιόφωνο του BBC μετέδιδε την είδηση ότι … «ο βρετανικός στρατός απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη από τους Γερμανούς». Αποφεύγοντας να κάνει την παραμικρή αναφορά στο ρόλο των ανταρτών, αποσιωπώντας την τεράστια αντιστασιακή προσφορά του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, κατ΄ επιταγή της βρετανικής πολιτικής που ήθελε από τότε να σπρώξει τη χώρα στον αδελφοκτόνο Εμφύλιο Πόλεμο.
Και φυσικά δεν λείπουν κι εκείνοι που διακινούν την ανιστόρητη θεωρία ότι τάχα οι Γερμανοί έφυγαν μόνοι και ανενόχλητοι από την πρωτεύουσα της ελληνικής Μακεδονίας, ωσάν να έκαναν... περίπατο και μετά εισήλθαν στην πόλη οι αντάρτες του ΕΛΑΣ. Και οι Ελασίτες που έπεσαν στις μάχες που είχαν διεξαχθεί γύρω από τη Θεσσαλονίκη τις τελευταίες μέρες της Κατοχής; Αυτό δεν κάνουν τον κόπο να το απαντήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.