Που είναι ο δήμος Καλαμαριάς για τη μαρίνα Αρετσούς;

του Μανόλη Λαμτζίδη*

Με την με αρ. 1131/2016 απόφασή της η Ολομέλεια του ΣτΕ απόρριψε την από 29 Οκτωβρίου 2012 αίτηση ακύρωσης που υπόγραφαν – μεταξύ των άλλων – ο τέως Δήμαρχος Καλαμαριάς Αλεξιάδης Μενέλαος, ιδιώτες και άλλες συλλογικότητες , με την οποία προσέβαλαν την με αρ. 218/13-8-2012 (ΦΕΚ Β’ 2322/13-08-2012) Κ.Υ.Α. της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων περί μεταφοράς στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» (ΤΑΙΠΕΔ) του «Τουριστικού Λιμένα Αρετσού Καλαμαριάς».

Η αίτηση συνοδευόταν από υπογραφές διαμαρτυρίας 2.300 δημοτών Καλαμαριάς
Την προσφυγή αυτή ΔΕΝ συνυπόγραψε ο Δήμος Καλαμαριάς, όπως είχε υποχρέωση.
Με την απόφαση οριοθετήθηκαν οι δυνατότητες παρέμβασης των πολιτών στην απόλαυση θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, και ορίστηκε ένα ελάχιστο πλαίσιο , μέσα στο οποίο επιτρεπόταν να υλοποιηθεί η «ιδιωτικοποίηση» της «Μαρίνας».
Συγκεκριμένα έγινε δεκτό ότι:
1. Έννομο συμφέρον για την προάσπιση δικαιώματος που έχει σχέση με τα «κοινόχρηστα πράγματα» στα όρια του Δήμου Καλαμαριάς έχουν όλοι οι κάτοικοι της Καλαμαριάς, αλλά και όλοι οι συλλογικοί φορείς, που δραστηριοποιούνται στην προστασία του περιβάλλοντος
2. Συμπεριλήφθηκαν ρητά στα «δημόσια πράγματα» (άρθρ. 967 ΑΚ και 22 ν. 2971/2001 ) που ανήκουν κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο οι λιμένες και οι τουριστικοί λιμένες με προορισμό την άμεση εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού, δηλαδή την «κοινοχρησία» .
3. Έθεσε ως επιπλέον κριτήριο για την παραχώρηση ότι ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ και ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ η κοινή χρήση, και γίνεται εφικτή η «απόλαυσή» τους από «το κοινό».
4. Υποδεικνύει τη διατήρηση του ελέγχου εκ μέρους του Δημοσίου στο ΤΑΙΠΕΔ και την άσκηση «κρατικής εποπτείας».

Το ΣτΕ δέχθηκε όμως ότι το «Μνημόνιο» και η επιδίωξη ΤΑΜΙΕΥΤΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ (υπέρ των δανειστών) αποτελούσε το «νομικό θεμέλιο» που καθιστούσε «κατ΄αρχήν νόμιμη τη μεταβίβαση του δικαιώματος παραχώρησης σε τρίτους μέσω συμβάσεων παραχώρησης κάθε δικαιώματος χρήσης, διοίκησης, διαχείρισης και εκμετάλλευσης επί των κινητών και ακινήτων εντός της χερσαίας ζώνης λιμένων και τουριστικών λιμένων»- εν προκειμένω της «Μαρίνας Αρετσούς»- ανάγοντας έτσι σε υπέρτερο δημόσιο συμφέρον την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους .
Παράλληλα, δεν λήφθηκαν υπόψη ορισμένα κρίσιμα πραγματικά γεγονότα ότι εντός της έκτασης της «Μαρίνας»:
Α. «….Υπάρχουν καταγραμμένα και εντοπισμένα τα ΑΚ 21960 και ΑΚ 21963 ανταλλάξιμα κτήματα…» , που διαχειριζόταν τότε η Κτηματική Υπηρεσία Ν. Θεσσαλονίκης .
Είναι αμφισβητήσιμο ότι τα ανταλλάξιμα ακίνητα ανήκουν στην περιουσία του Δημοσίου , ώστε να επιδέχονται «μεταβίβαση» καθώς το τελευταίο είναι απλά «μεσεγγυούχος».

Β. Μέσα στην έκταση της επίδικης ΜΑΡΙΝΑΣ «….υπάρχουν εκτάσεις δασικού χαρακτήρα …» (έκτασης 13 στρ.), για τις οποίες εκκρεμεί η έκδοση απόφασης από το ίδιο το ΣτΕ στο πλαίσιο ακυρωτικής διαδικασίας ύστερα από προσφυγή του «Συλλόγου Κατιρλιωτών “Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος” και της «Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης», που θα συζητηθεί στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 ενώπιον του Ε Τμήματος.

Η έκταση γειτνιάζει οργανικά με τα «πρανή» της περιοχής, που έχουν χαρακτηριστεί οριστικά «άλσος-πάρκο» και είναι «ντε φάκτο» κοινόχρηστος χώρος άθλησης , περιπάτου και αναψυχής εκατοντάδων Καλαμαριωτών ζωτικός δηλαδή για την καθημερινότητά τους.
Αν κριθεί ότι η έκταση αυτή είναι δασική αφενός ως «κοινόχρηστο πράγμα» δεν μπορεί να μεταβιβαστεί περαιτέρω , αφετέρου απαγορεύεται η δόμηση μέσα σε αυτή.
Επομένως, η δικαστική αυτή μάχη είναι πολύ σημαντική.
Την προσφυγή αυτή όμως επίσης ΔΕΝ συνυπόγραψε ο Δήμος Καλαμαριάς, όπως είχε υποχρέωση.
Στην περιοχή αυτή το 1993 (με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη) νομοθετήθηκε (ν. 2160/1003) ειδικό πολεοδομικό καθεστώς στη Μαρίνα Αρετσούς (παρ.2 του άρθρ. 29) με βάση το οποίο : « Σε κάθε τουριστικό λιμένα καθορίζεται, με βάση τις διατάξεις του παρόντος νόμου, τμήμα ξηράς (χερσαία ζώνη) και θαλάσσης (θαλάσσια ζώνη), στην οποία επιτρέπεται η …………. κατασκευή πάσης φύσεως χερσαίων κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων, που απαιτούνται για τη δημιουργία, τη λειτουργία, την τουριστική ανάπτυξη, την εκμετάλλευση, αξιοποίηση και την οικονομική βιωσιμότητα του λιμένα….», δηλαδή και η ανέγερση κατοικιών στη ζώνη του τουριστικού λιμένα (της «Μαρίνας Αρετσούς») για μακροχρόνια εκμετάλλευση….»(!!!)

Μετά από όσα έχουν εκτεθεί είναι «εφιαλτικό σενάριο» η τυχόν ανέγερση εμπορικών κέντρων, συγκροτημάτων κατοικιών , ξενοδοχείων ή και «καζίνο» μέσα στη σημερινή έκταση της «Μαρίνας»
Είναι φανερό ότι οι πολίτες του Δήμου Καλαμαριάς και οι γνήσιες αυτοδιοικητικές δυνάμεις έχουν μπροστά τους να βαδίσουν πολύ δρόμο και να περάσουν πολλά εμπόδια μέχρι να διασφαλιστεί το δικαίωμα της «κοινοχρησίας» και της «αισθητικής απόλαυσης» της περιοχής της «Μαρίνας Αρετσούς».
Η έκβαση αυτού του αγώνα δεν είναι βέβαιη. Τίποτε δε θα πέσει μόνο του από τον ουρανό. ΄Ηδη πολύς καιρός χάθηκε και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν ειδικά στην περίπτωση της «Μαρίνας» ενόψει διαδοχής του ΤΑΙΠΕΔ από το «ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ» και της προκήρυξης εντός του Μαρτίου για εκδήλωση ενδιαφέροντος από υποψήφιους «επενδυτές» .
Το βέβαιο είναι ότι οι πολίτες έδωσαν και θα δίνουν το παρόν διεκδικώντας τα δικαιώματά τους.
Ο Δήμος Καλαμαριάς που είναι;

*Ο Μανόλης Λαμτζίδης, είναι επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Ενωτικής Κίνησης Καλαμαριάς, αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμαριάς