Συναινετικός ζουρλομανδύας

του Θανάση Καρτερού
ΛΟΙΠΟΝ, αυτοί ίπτανται εκτός τόπου και χρόνου. Σαμαράς και Παπανδρέου είναι στον κόσμο τους, παρελαύνουν λυγεροί ο καθένας με το πολιτικό κουστουμάκι του σαν μοντέλα σε πασαρέλα και χαμπάρι δεν έχουν τι γίνεται από κάτω. Ακόμα και τις ντομάτες και τα γιαούρτια ή δεν τα βλέπουν, τα αγνοούν, ή αναλύουν στα εθνικά τους εργαστήρια τις συμπεριφορές των δραστών τους οποίους τοποθετούν στο ράφι με τους εκτός συστήματος ταραξίες. Χωρίς να είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι κάθε τους κίνηση τους βυθίζει περισσότερο στην ανυποληψία και κόβει μια φέτα από κείνο το σαράντα μείον που εμφανίζουν και οι δυο μαζί στις δημοσκοπήσεις.

ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ του κατέβηκε ξαφνικά να ανακοινώσει δημοψήφισμα. Ήρθαν βροχή οι σφαλιάρες από τις αγορές που τόσο υπολογίζει, από τους κακούς Ευρωπαίους στους οποίους πάντα πειθαρχεί, από το κόμμα του που έπαθε τραυματικό σοκ και μαζεύτηκε. Ποιος όμως τον βοήθησε να μαζευτεί και να μην τον μαζεύουν με το κουταλάκι από τα ύψη του τυχοδιωκτισμού του; Ο Σαμαράς αυτοπροσώπως και με τη δέουσα φυσικά αυστηρότητα. Διότι ο Σαμαράς του πρόσφερε τη διέξοδο, ανακοινώνοντας την πιο κατάλληλη στιγμή ότι θα την ψηφίσει εκείνη τη δανειακή σύμβαση που δεν τη θέλει και που υποτίθεται ότι θα έμπαινε στην κρίση του πολίτη με το δημοψήφισμα.

Ο ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ ανακούφισης από τον Παπανδρέου και τους σοφούς συνεργάτες του ακούστηκε μέχρι το τελευταίο ελληνικό σπίτι. Την άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά, ευχαρίστησε δημόσια τον αντίπαλό του για τη σώφρονα εθνική του στάση και αποφάσισε να τραβήξει ξανά για τη δόξα, ανακοινώνοντας περίπου ότι η εξαγγελία του δημοψηφίσματος υπήρξε μεγάλη επιτυχία του, έβαλε τους πάντες προ των ευθυνών τους και ώθησε την αξιωματική αντιπολίτευση σε μια πιο υπεύθυνη συμπεριφορά. Άρπαξε και την ψήφο εμπιστοσύνης που επεδίωκε, ταΐζοντας αυτή τη φορά τους βουλευτές του με το πρόσφορο που του έδωσε ο Σαμαράς και διακηρύσσοντας ότι στηρίζουμε πρώτα την κυβέρνηση και πάμε αμέσως μετά για άλλη κυβέρνηση, συναινετική, όπως τη θέλουν ο Μπαρόζο και ο Ρομπάι και σύμπας ο αστερισμός των Ευρωπαίων ανησυχούντων αξιωματούχων.

ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ και αμετανόητη κυβέρνηση έχουμε σήμερα, και χαμογελαστό Παπανδρέου, και αυστηρό Σαμαρά, αλλά και προοπτική μιας άλλης κυβέρνησης, που «θα μπορέσει επιτυχώς να εφαρμόσει όσα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε μόνοι μας», όπως μας διαβεβαιώνουν τις τελευταίες ώρες τα κυβερνητικά στελέχη. Διότι τα θεμέλια για τη συναινετική εξέλιξη του πολιτικού δράματος είναι στέρεα από τη στιγμή που ο Σαμαράς βγήκε και δεσμεύτηκε ότι θα την ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση, αφήνοντας μάλιστα ανοιχτό το παράθυρο και για μια κυβέρνηση συνεταιρική -έστω μεταβατική, όπως τη χαρακτήρισε. Αυτό ακριβώς ζητούν οι αγορές και οι ανυπόμονοι Ευρωπαίοι και οι εν Ελλάδι ανήσυχοι φίλοι των μνημονίων: Στηρίξτε μαζί τη σύμβαση και για τα άλλα φαγωθείτε όσο θέλετε.

ΑΠΟ ΟΛΗ δηλαδή τη φασαρία που προκάλεσε η φαεινή του Παπανδρέου για δημοψήφισμα, αυτό που ήρθε τελικά στον αφρό είναι ότι το πήραν απόφαση να αφήσουν κάποια από τα προσχήματα και να εμφανιστούν συναινετικά και συνεταιρικά στο βασικό: Πώς θα περάσουν μαζί το λουρί στον σβέρκο της κοινωνίας - αυτή είναι η ουσία της δανειακής σύμβασης. Πώς θα χρησιμοποιήσουν τα κουρέλια της σημερινής ανυπόληπτης Βουλής για να ράψουν τον ζουρλομανδύα και να μας χώσουν μέσα - αυτή είναι η πρόθεση. Συνεπώς τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα και νομίζουν μάλιστα ότι έχουν και κοινό. Τα τύμπανα του πολέμου από κάτω ούτε που τα ακούνε, για να αποδειχτεί ότι η εξουσία δεν τυφλώνει μόνο, αλλά και κουφαίνει...