Από τη χούντα ξεκίνησαν τα δεινά της ελληνικής οικονομίας

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ

Τεράστια ποσά είχε ξοδέψει η χούντα σε κιτς προπαγανδιστικές εκδηλώσεις

Kαθώς συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από την 21η Απριλίου 1967, τη μέρα που μια φούχτα συνωμότες κατέλυσαν τη Δημοκρατία, επιβάλλοντας τη στυγνή δικτατορία των συνταγματαρχών, δεν μπορούμε να μην θυμηθούμε ότι η βαθιά οικονομική κρίση που βιώνει τα τελευταία οκτώ χρόνια η χώρα μας και τα δεινά της ελληνικής οικονομίας, είχαν ξεκινήσει ακόμη επί χούντας.

Η τρόϊκα Παπαδόπουλος-Παττακός-Μακαρέζος οδήγησε
τη χώρα στον πληθωρισμό και την υπανάπτυξη

Το τελευταίο διάστημα κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι τα εξοντωτικά μέτρα που έχουν επιβληθεί, ελέω τρόϊκας και μνημονίου, σε μία επίδειξη λαϊκισμού και παραπληροφόρησης, ψαρεύουν στα θολά νερά, δηλώνοντας νοσταλγοί της  επταετίας και λέγοντας θρασύτατα ότι «μία χούντα μας χρειάζεται».

Χωρίς να ξεχνάμε το καταπιεστικό καθεστώς που είχε επιβάλει το δικτατορικό καθεστώς, τις δολοφονίες και τις εκτελέσεις πολιτών, τα βασανιστήρια, τις φυλακίσεις και τις εκτοπίσεις δεκάδων χιλιάδων αντιφρονούντων, ας δούμε την οικονομική της πολιτική, η οποία θεωρούμε ότι αποτέλεσε την απαρχή των σημερινών δεινών της Ελλάδος.

Στασιμοπληθωρισμός και υπανάπτυξη

Tην ακμή, που γνώρισε η οικονομική ανάπτυξης της Ελλάδος, μετά το τέλος της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, τη διαδέχθηκε επί δικτατορίας της χούντας ο στασιμοπληθωρισμός και η υπανάπτυξη. Και η χώρα μας από την οικονομική σταθερότητα που είχε γνωρίσει μέχρι το 1967, με τον πληθωρισμό να είναι ο χαμηλότερος της Ευρώπης, φτάσαμε το 1973 στον τετραπλασιασμό του ποσοστού αύξησης των τιμών και με ποσοστό 15,5% να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στην Ευρώπη, μετά την Ισλανδία. Ενώ στους μήνες του 1974 που παρέμενε ακόμη η δικτατορία, το ποσοστό του πληθωρισμού υπερδιπλασιάστηκε σε σχέση με το 1973 και σκαρφάλωσε στο 31,9%, φτάνοντας πάλι να υστερεί μόνο έναντι της Ισλανδίας που είχε ανέβει στο 32,2%.

Η χούντα πανηγύριζε μέχρι το 1972 ότι αύξησε το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού και μείωσε την ανεργία. Όπως όμως σημείωνε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων, «η μείωσις της ανεργίας προέκυψε κυρίως ως αποτέλεσμα υψηλών ρυθμών εξωτερικής μεταναστεύσεως και δευτερευόντως εκ της αυξήσεως της εγχωρίου απασχολήσεως» (ΣΕΒ, Ειδικαί  Μελέται, Αθήνα, Ιούνιος 1974, σ.36).

Το "πουλί" της χούντας δεν έσωσε τη δραχμή

Η φυγή των Ελλήνων στο εξωτερικό

Η χούντα, όχι μόνο υπέθαλψε την εξωτερική μετανάστευση (κάθε χρόνο, την περίοδο της επταετίας, έφευγαν περίπου 150.000 Έλληνες στο εξωτερικό για μόνιμη εγκατάσταση), αλλά οδήγησε και στη μείωση του ενεργού οικονομικά πληθυσμού. Όπως αναφέρει ο Θεόδωρος Θεοδώρου, «ενώ ο γενικός πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε στη δεκαετία 1961-1971 κατά 380.088 άτομα, ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός αντίθετα μειώθηκε από 3.638.601 σε 3.283.880 άτομα, δηλαδή κατά 354.721 άτομα και σε ποσοστό 9,7% που αντιστοιχεί σε γενικό μέσο ετήσιο ρυθμό μείωσης 0,97%. Έτσι και η ποσοστιαία συμμετοχή του οικονομικά ενεργού έναντι του συνόλου του πληθυσμού, μειώθηκε από 43,4% το 1961 σε 37,5% το 1971. Η μείωση παρατηρείται όχι σε ορισμένες μόνο περιοχές, αλλά σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας» (Θεόδωρος Θεοδώρου Για την εργατική τάξη στην Ελλάδα, Αθήνα 1974, σ.30)

Σύμφωνα με τον διαπρεπή οικονομολόγο και μετέπειτα υπουργό, Αθανάσιο Κανελλόπουλο, σε άρθρο του στον Οικονομικό Ταχυδρόμο (Οκτώβριος 1973), λόγω της οικονομικής πολιτικής της χούντας την εξαετία 1967-1972, «…έφθασε το συνολικό εξωτερικό χρέος της οικονομίας, στο τέλος του 1972, σε 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται οι εις συνάλλαγμα καταθέσεις. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι χρωστάμε στο εξωτερικό δυόμισι φορές το υπάρχον συναλλαγματικό μας απόθεμα».

Επί επτά χρόνια οι ηγέτες της χούντας έπιναν "εις υγείαν των
κορόϊδων" που ήταν ο λαός, ενώ οι επιτήδειοι θησαύριζαν

Διόγκωση των στρατιωτικών δαπανών

Το δικτατορικό καθεστώς διόγκωσε απότομα τις στρατιωτικές δαπάνες και τις διπλασίασε έως το 1970, σε σύγκριση με τα προδικτατορικά χρόνια και συνεχίστηκε ραγδαία η ανοδική πορεία στην προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού.  Από τότε, είχαν αρχίσει έντονα να κυκλοφορούν οι φήμες ότι κάθε αγορά πολεμικού υλικού, συνοδεύονταν από παχυλά «δωράκια» των κατασκευαστών προς τα μέλη της λεγόμενης «Επαναστατικής Επιτροπής» της χούντας.

Συνολικά κατά την επταετία 1967-1974 έγιναν παραγγελίες πολεμικού υλικού από τον δημόσιο προϋπολογισμό, ύψους 3 δις δολαρίων ΗΠΑ. Οι κυριότερες από τις παραγγελίες αυτές ήταν:

-4 υποβρύχια γερμανικής προελεύσεως αξίας 650 εκατ. δολαρίων.

-8 πυραυλάκατοι γαλλικής κατασκευής, αξίας 240 εκατ. δολαρίων.

-36 αεροπλάνα μαχητικά «Φάντομ 4» αμερικανικής κατασκευής, αξίας 150 εκατ. δολαρίων.

-200 μέσα άρματα μάχης  ΑΜΧ-30 γαλλικής κατασκευής, αξίας 125 εκατ. Δολαρίων.

-40 μαχητικά αεροπλάνα «Μιράζ 3F-1» γαλλικής κατασκευής, αξίας 75 εκατ. δολαρίων.

-60 αεροπλάνα μαχητικά-βομβαρδιστικά «Α-7D/Κορσαίρ» και 18 μεταφορικά αεροπλάνα «C-130» αμερικανικής κατασκευής, αξίας 400 εκατ. δολαρίων. (Σόλων Γρηγοριάδης, Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 194-1974, τ.12, σ.325).

Υπάρχουν και οι θιασώτες της δικτατορίας που τη διαφημίζουν

Ο μεγάλος κερδισμένος της επταετίας

Την ώρα που αύξανε τα χρέη της Ελλάδας, η χούντα παρέδιδε τη χώρα στο μεγάλο κεφάλαιο, που ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της επταετίας. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο το 1973, σε σύγκριση με το 1972, οι μεγάλοι του μονοπωλιακού κεφαλαίου είχαν αστρονομικά κέρδη. Όπως η «Ανώνυμη Ελληνική Εταιρία» του Τομ Πάππας που αύξησε τα κέρδη της κατά 3.900% (από τα 6 στα 240 εκατ. δραχμές), η «Λάρκο» του Μποδοσάκη κατά 351,2%, η «Αλουμίνιον της Ελλάδος» (Πεσινέ) κατά 266,7%, η «Χαλυβουργική» του Αγγελόπουλου κατά 595,4%, η «Πειραϊκή-Πατραϊκή» του Κατσάμπα κατά 163,7%.

Συμπερασματικά πρέπει να πούμε ότι την ώρα που παρέδιδε τη χώρα στο μεγάλο κεφάλαιο, η δικτατορία της χούντας αύξαινε, εξαιτίας των εξοπλιστικών της προγραμμάτων το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος. Και ήταν η απαρχή, για να αρχίσει η πολιτική των ελλειμμάτων και της αύξησης του δημόσιου χρέους, που ακολούθησαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Για να οδηγηθούμε, με την ψηφοθηρική πολιτική του «Τσοβόλα δώστα όλα», στη σημερινή κατάντια της οικονομίας και στην κατ΄ουσίαν χρεωκοπία της χώρας.