Κολύμπι στις ακτές του Θερμαϊκού πριν... εννιά δεκαετίες

του Σπύρου Κουζινόπουλου

«Βουλιάζουν», ιδιαίτερα τώρα τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, αλλά επίσης τα Σαββατοκύριακα και τις καθημερινές, οι παραλίες του Θερμαϊκού από λουόμενους που σπεύδουν στις ακρογιαλιές για λίγη δροσιά, ξεκούραση και απόλαυση. Πλήθη κόσμου και αυτή την εβδομάδα στον Ποταμό της Επανομής, γεμάτες οι πλαζ της Περαίας και των Νέων Επιβατών, πλημμυρισμένες από κολυμβητές Αγία Τριάδα και Αγγελοχώρι. Μποτιλιάρισμα το βράδυ στο δρόμο της επιστροφής από το ύψος της στροφής προς Επανομή μέχρι το αεροδρόμιο.

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας

Η προτίμηση των Θεσσαλονικέων προς τις ακτές του Θερμαϊκού, μας έφερε στο νου άλλες εποχές και ανασύραμε από το αρχείο μας ένα φύλλο της εφημερίδας Μακεδονία με ημερομηνία 5 Αυγούστου 1928 που περιγράφει ανάλογες εξορμήσεις, αν και σε μικρότερη κλίμακα.

Εκείνη την εποχή, η πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης πήγαινε για μπάνια στο Μπέχτσιναρ, καθώς βόλευε η συγκοινωνία με το τραμ που κατέληγε εκεί η βασική του γραμμή. Όμως από τη μία η λειτουργία των παρακείμενων σφαγείων και από την άλλη η ελλιπής καθαριότητα, είχε οδηγήσει στην αναζήτηση νέων παραλιών με καθαρότερα νερά και ασφαλέστερη κολύμβηση.

Όπως έγραφε τότε η Μακεδονία για την κοντινότερη προς την πόλη παραλία: «Μέσα εις νερά κατά το μάλλον ή ήττον ακάθαρτα, «λούονται» οι συμπολίται. Τι αθλία θάλασσα. Βρωμεροτέραν δεν είδομεν πουθενά. Εις το Μπέχτσιναρ και ο ελαφρότερος Βαρδάρης οδηγεί σωρείαν σκουπιδιών και πάσαν άλλην  βρωμερότητα αποριπτομένην από τα σφαγεία».

Έτσι, όσοι είχαν την δυνατότητα, κυρίως την οικονομική, μετακινούνταν για μπάνιο στην ανατολική ακτή του Θερμαϊκού. Καταφεύγουμε και πάλι στο ίδιο δημοσίευμα:

«Αλλ’ εκεί όπου εκλεκτή μερίς της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης κολυμβά ελευθέρως, μακράν από αστυνομικήν επίβλεψιν και τα σχόλια των περιέργων, οι οποίοι σημειωτέον δεν λείπουν από τα πέριξ των επισήμων λουτρών, είναι η Περαία, η Μηχανιώνα, το Μπαχττσέ Τσιφλίκιον. Κατά ομάδας φεύγουν προς τους συνοικισμούς οι νέοι και αι νέαι των οποίων «ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει» και πηγαίνουν να χαρούν, χωρίς περιορισμούς, ένα μπάνιο με γνωστούς και φίλους».

Και το ρεπορτάζ της Μακεδονίας κατέληγε:

« Η επιστροφή από τα λουτροχώρια του Θερμαϊκού γίνεται το βράδυ. Και η φεγγαρόλουστος νυχτιά με τον ζωηρόν μπάτην, ευνοοούν πολύ τις κούρσες αυτές. Τα πληρώματα των λέμβων τραγουδούν ή όταν θέλουν να απολαύσουν κανένα εξαιρετικό κομμάτι αναθέτουν εις τους φωνογράφους να ικανοποιήσουν την λεπτήν μουσικήν αισθητικήν των».