Η ελληνική δικαιοσύνη σε συνθήκες «επιτροπείας» της χώρας

του Μανόλη Λαμτζίδη*

Παρατηρείται διαχρονικά μια προσπάθεια των ελληνικών κυβερνήσεων να χρησιμοποιούν  τους μηχανισμούς της δικαιοσύνης κυρίως ως μέσο άντλησης οικονομικών πόρων, παραβλέποντας την ανάγκη και την υποχρέωσή τους να εξασφαλίζουν τις προϋποθέσεις ώστε η δικαιοσύνη στον τόπο μας να είναι πραγματικά ανεξάρτητη , να αποδίδεται με ταχύτητα και να είναι αποτελεσματική.

Την πίεση αυτή την αισθανόμαστε όλοι οι «εργαζόμενοι στη δικαιοσύνη» (δικηγόροι, δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί και δικαστικοί υπάλληλοι) ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα , όσο η χώρα τελεί σε καθεστώς επιτροπείας.

Η «λαιμαργία» των δανειστών και η επίμονη στάση των «θεσμών» για βιαστικές, επώδυνες και ανεδαφικές  αλλαγές στο δικαιοδοτικό μας  σύστημα συγκρούονται με  τις  φιλότιμες προσπάθειες της σημερινής κυβέρνησης και του Υπουργού Δικαιοσύνης για μεταρρυθμίσεις  προς την επιθυμητή κατεύθυνση και, δυστυχώς, λόγω «επιτροπείας» επιβάλλονται.  

Επομένως, και στο χώρο  της δικαιοσύνης, το καθήκον της εξόδου από το καθεστώς της επιτροπείας είναι συνυφασμένο με το καθήκον για αγώνα για μια δικαιοσύνη ανεξάρτητη, ταχεία  και αποτελεσματική.

Υπάρχουν όμως προαπαιτούμενα:

Η στενή και ειλικρινής συνεργασία των τριών φορέων μεταξύ τους δηλ. των δικαστών-εισαγγελέων , δικηγόρων και δικαστικών υπαλλήλων είναι το ένα  προαπαιτούμενο.

Το δεύτερο προαπαιτούμενο είναι η περιστολή  διεκδικήσεων, που στα μάτια του απλού πολίτη φαντάζουν ή είναι « συντεχνιακές-κορπορατίστικες»  και η μείωση της επιρροής των δυνάμεων που τις υιοθετούν και τις προωθούν στο εσωτερικό των τριών κλάδων.

Αναφέρομαι ειδικότερα,  στο συνεχές και επίμονο αίτημα της παράτασης του ορίου εξόδου των δικαστών από την υπηρεσία πέρα από το 67^ο έτος χωρίς συνταγματική πρόβλεψη , αλλά και στα  αιτήματα της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων ,που επικεντρώνονται ΚΥΡΙΩΣ  στα ζητήματα του ασφαλιστικού.

Από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων  θα περιμέναμε δύο κυρίως πράγματα:

1.                    Την αυτοκριτική συνοδευόμενη από λογοδοσία για το αποτέλεσμα της μακρόχρονης αποχής με αιχμή το ασφαλιστικό που προηγήθηκε και τη στάθμιση κόστους και ωφέλειας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

2.                    Προτάσεις για αναμόρφωση του θεσμού, ώστε  να μετατραπεί σε ενιαίο δευτεροβάθμιο δημοκρατικά νομιμοποιημένο όργανο, που να παράγει και να επεξεργάζεται μία σύγχρονη και  συνεκτική πολιτική

Για να είμαστε σε επαφή με το λαό και , όλοι  πρέπει να συναρθρώνουμε τις διεκδικήσεις μας  με το διαρκές αίτημα για εμπέδωση των αρχών του κράτους δικαίου , της δίκαιης δίκης (άρθρ. 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ)  και της συνταγματικά προβλεπόμενης πρόσβασης στη δικαιοσύνη (αρθρ. 20 παρ. 1 ΕλΣυντ.)

*Ο Μανόλης Λαμτζίδης, είναι δικηγόρος, πρ. Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, αντιπρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Καλαμαριάς