Ερωτήματα για τη φωτιά στο Σέϊχ-Σου

Μνήμες από την καταστροφική φωτιά του 1997, ξύπνησε η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε χτες το μεσημέρι στο Σέιχ Σου. Τότε, περισσότερα από 16.000 στρέμματα του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης μετατράπηκαν σε στάχτες μέσα σε δύο ημέρες. Η λανθασμένη αρχική εκτίμηση του μεγέθους της φωτιάς, η καθυστέρηση στην επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων και η απουσία -παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των τοπικών φορέων- πυροσβεστικών αεροσκαφών σε μόνιμη βάση στο αεροδρόμιο κόστισαν, πριν από 14 χρόνια, το 50% της συνολικής έκτασης του μοναδικού πνεύμονα πρασίνου της Θεσσαλονίκης.

Χτες, ο συντονισμός των πυροσβεστικών δυνάμεων λειτούργησε ώστε η φωτιά, που είχε εκδηλωθεί δίπλα στο υπαίθριο Θέατρο της Γης να μην επεκταθεί στο δάσος του Σέιχ Σου. Αστυνομικοί που εντόπισαν την εστία ειδοποίησαν την Πυροσβεστική και το δήμο και αμέσως έσπευσαν πυροσβεστικά οχήματα καθώς και υδροφόρες των δήμων Θεσσαλονίκης και Νεάπολης - Συκεών, μαζί με μέλη των εθελοντικών ομάδων τους.

Από την επιχείρηση κατάσβεσης της φωτιάς, προκύπτει ένα μεγάλο ερώτημα: Τα δύο πυροσβεστικά αεροσκάφη τύπου Καναντέρ, έφτασαν από την Καβάλα, περίπου μισή ώρα μετά την έναρξη της φωτιάς, καθώς συμμετείχαν στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στον Εβρο. Στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε σε αναμονή εναέριο μέσο πυρόσβεσης. Τι θα γινόταν εάν η φωτιά είχε πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις; Μήπως εκεί στην κυβέρνηση θα πρέπει να επανεξετάσουν την απόφαση για τη διάλυση της 113 Πτέρυγας Μάχης και την μεταφορά των πυροσβεστικών αεροπλάνων που σταθμεύουν εκεί στην Αθήνα;