Το ανήμπορο Φάντασμα των Χριστουγέννων στην Ειδομένη

του Απόστολου Λυκεσά

Ας το πούμε πολύ απλά. Η Ευρώπη όσων την διαφεντεύουν σήμερα δεν καταδεκτική. Έχει μάθει να απλώνει χέρι μόνο για να πάρει, έχει καταληστέψει τον μισό πλανήτη και δεν θα είχε αντίρρηση να ληστέψει και τον υπόλοιπο. Αυτή η Ευρώπη -γιατί ακόμη επιζεί στα όνειρα πολλών ανθρώπων μια άλλη-  εξάγει τα ζόρια και τις ευθύνες της. Είτε πρόκειται για πυρηνικά απόβλητα είτε για ανθρώπους. 

Τους βάζει σε καράβια τρελλών, κονκισταδόρων ή αποίκων και τους εξορίζει κρατώντας αρωματισμένο μαντηλάκι στην κοκκινισμένη από κοκαΐνη μύτη της. Γι αυτό και διατρανώνει με κάθε τρόπο αρχές όπως η ευταξία και η καθαριότητα.  Σου βάζει πρόστιμο αν πετάξεις γόπα τσιγάρου και δεν ζητάει ούτε συγγνώμη όταν βομβαρδίζει. Αυτή η Ευρώπη, κομπάζει μεν, σαν τον χειρότερο μαχαλόμαγκα, αλλά πρόλαβε σε πενήντα χρόνια να στήσει δυο παγκόσμιους πολέμους και να εκτελέσει ένα Ολοκαύτωμα.

Τώρα, με τα θύματα -και της δικής της πολιτικής- να στριμώχνονται έξω από φράχτες κάνει πως δεν καταλαβαίνει, από τη μία το παίζει μεγάθυμη και από την άλλη εγκαλεί της Ελλάδα για πλημμελή φύλαξη των συνόρων. Όχι, αυτή η Ευρώπη δεν πυροβολεί -ακόμη- τους πρόσφυγες, απλά δεν τους θέλει, δίνει δισεκατομμύρια στην Τουρκία και απαιτεί από την Ελλάδα να σταματήσει -με ποιό τρόπο άραγε;- αυτούς που προσπαθούν να γλυτώσουν. Αυτό που προτείνουν ουσιαστικά είναι ότι πρέπει να αποδεχθούμε πως αυτοί θα συνεχίσουν έναντι αμοιβής πάντα, να μας οπλίζουν, θα μας μαθαίνουν και θα μας υποχρεώνουν πυροβολούμε κι ύστερα θα στέλνουν να μας κουνάνε το δάχτυλο Βαυαροί πάστορες και αβροί καρδινάλιοι.

Αυτή η Ευρώπη είναι που ταΐζει σαν κατοικίδιο το ακροδεξιό ρατσιστικό κτήνος και το χρησιμοποιεί όπως ο μεθυσμένος τα φανάρια όχι για να βλέπει τι πρέπει να αποφύγει αλλά για να ακουμπά στοργικά πάνω τους. 

Η Ευρώπη αυτών των πολιτικών ηγεσιών έχει το περιφρονητικό ύφος του ήρωα του Ντίκενς, του περιώνυμου Σκρουτζ, όταν βλέπει ζητιάνους στο δρόμο. Πιστεύει ότι αυτοί φταίνε για την μοίρα τους, ότι όσα παθαίνουν, είναι κάτι φυσιολογικό, τους αξίζει, είναι αποτέλεσμα των πράξεων ή των παραλείψεων τους. Από αυτή την Ευρώπη δεν μπορείς να περιμένεις ότι το Φάντασμα των Χριστουγέννων θα μπορέσει να τσακίσει την σκληρότητά και την απανθρωπία της. Το Φάντασμα των Χριστουγέννων έχει ηττηθεί από την βαρβαρότητα στην Ειδομένη. Είναι μαυροπόδαρο και γι αυτό αποκλεισμένο από οποιοδήποτε μέλλον.

Κοιτάξτε τα ξινισμένα μούτρα του Σόιμπλε όταν μιλάει για το προσφυγικό. Κοιτάξτε τα πρόσωπα των άλλων κυβερνητών, κεντροευρωπαίων και βορειοευρωπαίων κι ακόμη περισσότερο όσων απαρτίζουν την παρασιτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Κοιτάξτε την ξινίλα που γλιστρά σαν να κάνει σκι πάνω στα αστραφτερά από τις κρέμες μάγουλά τους. Γνωρίζουν όλα τα ανθρωπιστικά προτάγματα, τα έχουν διδαχτεί και τα έχουν προπαγανδίσει αλλά αποδεικνύεται πως, κατά βάθος, πίστευαν ότι δεν θα χρειαζόταν ποτέ να δώσουν εξετάσεις πάνω στο πεδίο της πραγματικής ζωής. Παπαγάλιζαν απλώς την υπεροψία τους.

Ήρθε η ώρα να τους εγκαλέσουμε να κάνουν κατεπειγόντως τα μαθήματά τους.